Opublikowane w

Paszkot

Dziś, przed świętami, odwiedził nas tutaj fajny, dosyć rzadko spotykany ptaszek, podobny do drozda śpiewaka, ale troszkę większy… Drozdy śpiewaki sobie poleciały na zimę do cieplejszych krajów, a ten został… Widocznie spodobało mu się to drzewko z jedzonkiem, bo owoców jarzębiny na nim sporo i z chęcią je sobie podjadał, a nawet przeganiał inne ptaki z głośnym skrzekiem 🙂

A gdyby ktoś chciał się więcej o tym ptaszku dowiedzieć, to oczywiście na Wikipedii jest opis
Paszkot

Opublikowane w

Najtrudniejszy pierwszy krok…


Młody kos (maruder, bo ostatni z nowej piątki) decyduje się na opuszczenie gniazda…
Długo się namyślał i namyślał, aż skoczył… na sąsiednią gałąź ;-D 
Ale przecież najważniejszy jest ten pierwszy krok, potem powoli z gałęzi na gałąź… aż w końcu i on poszybuje wysoko, a strach zostanie w dole daleko poza nim, na tej ostatniej gałązce…
Opublikowane w

Rozwijajmy skrzydła!

Życie jest jak wiatr.
Gdy będziemy mu stawiać opór, złamie nas.
Gdy całkowicie odpuścimy, poniesie nas tam, gdzie on chce.
Ale gdy rozwiniemy skrzydła Miłości, wykorzystamy jego siłę i poszybujemy tam, gdzie my chcemy i tak szybko, jak my chcemy.
Opublikowane w

Serce poety

W gęstwinie uczuć po serce zanurzony
W białe skrzydła anielskie obleczone
Stoi poeta czekając rozedrganej gwiazdy
Co mroki rozświetli swą iskierką malutką
I co wielki pożar w sercu wzniecić może
I rozgorzeć miłością czystą i największą.
Poeta w niebo z tęsknotą spogląda
Gwiazdy swej najjaśniejszej szukając
Choć w swym sercu w skrzydła oplecionym
Nosi zawsze swą gwiazdkę przy sobie
Nie musi jej szukać, nie musi jej czekać
Wystarczy że ujmie delikatnie w dłonie
I pocałunek słodki na jej ramieniu złoży
A rozbłyśnie radośnie z miłością zapłonie
I mroki rozpędzi skrzydła swe rozwijając.